تجارب بیمار و خانواده از شنیدن خبر بد توسط کادر پزشکی: یک مطالعه ی کیفی

اعلام خبر بد به بیمار قسمت عمده ای از مراقبت های سلامتی محسوب می شود. از آن جایی که اطلاع رسانی به بیمار و خانواده از حقوق اولیه ی بیمار است، توجه به تجارب بیماران و خانواده ها پس از شنیدن خبر بد می تواند این اطلاع رسانی را هدفمندتر کرده و از آسیب بیش تر به بیمار و خانواده جلوگیری کند؛ لذا پژوهش حاضر به منظور توصیف تجارب بیمار و خانواده پس از شنیدن خبر بد توسط کادر پزشکی انجام شده است. این مطالعه به روش پدیدار شناسی که رویکردی کیفی است، انجام شده است. نمونه ها از میان افراد دارای تجربه ی شنیدن خبر بد در شهر بیرجند و در سال 1392، انتخاب شدند. نمونه گیری مبتنی بر هدف بوده و تا اشباع اطلاعات که در پایان، شمار شرکت کنندگان را به 10 نفر رساند، ادامه یافت. یادداشت برداری نیز برای تکمیل فرآیند گردآوری داده ها به کار برده شد. روش کلایزی جهت تحلیل داده ها به کار رفته و استحکام این مطالعه بر پایه ی معیار دقت در نظر گرفته شده است. آزمودنی ها در گروه سنی 70-25 سال بودند. طبق روش کلایزی در مرحله ی اول 280 کد به دست آمد که همان مفاهیم تدوین شده هستند. در این مرحله از کدهای استخراج شده فهرستی تهیه شد. سپس دسته های موضوعی مختلف که معانی مشابهی داشتند، در پنج دسته ی موضوعی بزرگ تر جای داده شدند که عبارتند از: 1- آشفتگی بدو مواجهه 2- واکنش های تطابقی 3- تسکین معنوی 4-تلاطم خانوادگی 5- حمایت طلبی. نتایج این مطالعه نشان داد که بیمار و خانواده پس از شنیدن خبر بد واکنش های متفاوتی از خود نشان می دهند، لذا کادر پزشکی ضمن آشنایی و آموزش روش های علمی اطلاع خبر بد و با شناخت عکس العمل ها، آشفتگی ها و تلاطم ها و منابع تطابقی و حمایتی به کار برده شده توسط بیمار و خانواده می توانند باعث سازگاری بیش تر بیمار و خانواده با واقعه ی ناگوار و ایجاد آرامش در آن ها شوند